Nikt nie mówi³,¿e bêdzie ³atwo.Trzeba próbowaæ.Wiele osób pyta sk±d czerpiê si³y,by trwaæ??Prze¿y³am w ¿yciu super ciê¿kie chwile,z których niewielu potrafi³oby siê podnie¶æ,a jednak ci±gnê do przodu,jestem uparta dziêki temu nie mam depresji,choæ wiele siê wydarzy³o.Moim mottem ¿yciowym jest my¶l,¿e dopóki trwa ¿ycie czas na zmiany:)Jest wiêc czas smutku i czas rado¶ci.Od nas samych zale¿y,jak d³ugo bêdziemy siê podnosiæ.Jest taka ksi±¿ka któr± polecam pt."Potêga pod¶wiadomo¶ci".Zawiera wiele dobrych rad.Uczy,by my¶leæ pozytywnie,nie poddawaæ siê w chwilach smutku.Nie bójmy siê marzyæ i realizowaæ swoje maleñkie pragnienia.A kiedy ju¿ na prawdê jest ¼le,pamiêtajmy,¿e jutro te¿ jest dzieñ,NOWY,nowa szansa.Nie marnujmy jej na rozpamiêtywanie tego,co ju¿ by³o.Wspominanie bólu te¿ jest dobre,ono oczyszcza,pozwala przetrwaæ smutek,przyznaæ przed samym sob±,¿e czujemy,jeste¶my wra¿liwi.Ale co dalej??Czego chcemy??Czas ruszyæ do przodu i rozejrzeæ siê wokó³,czy jeste¶my sami?czy jest obok nas jaki¶ przyjaciel,który do nas do³±czy?Gdy jest nam ¼le,starajmy siê wyj¶æ do ludzi.Mo¿e kto¶ ma lepszy pomys³ na rozwi±zanie naszego problemu,a mo¿e sama obecno¶æ drugiej osoby poprawi nam nastrój??£atwo z³amaæ jedn± ga³±zkê,ale je¶li ich ju¿ jest kilka,o wiele trudniej-wi±zka jest ju¿ mocniejsza.Dlatego nie zamykajmy siê te¿ w swym cierpieniu, s± ludzie którzy chc± nam pomóc.Pozwólmy im na to.Polecam przyja¿ñ,wspóln± wymianê do¶wiadczeñ przy kawce i ciasteczku.SHOW MUST GO ON!To my kreujemy swoje ¿ycie i w du¿ym stopniu od nas ono zale¿y.A wiêc do dzie³a ludziki!Pozdro.ALICJA