Pan M

[@Âżmijka]

WiedziaÂła, Âże ludzie tego Âświata chodzÂą w zbroi egotyzmu,
pijani samouwielbieniem, spragnieni komplementĂłw, maÂło sÂłyszÂąc z tego,
co siĂŞ do nich mĂłwi, niewzruszeni wypadkami,
które spotykaj¹ ich najbli¿szych przyjació³, w strachu przed wszelkimi apelami,
ktĂłre wymagaÂłyby od nich jakiÂś ofiar.
Tacy byli synowie Adama od Chin do Peru.
A gdy jej myÂśli osiÂągaÂły ten punkt, napeÂłniaÂł jÂą wstyd, poniewaÂż wiedziaÂła,
¿e ona równie¿ grzeszy i choÌ jej mi³oœÌ do córki jest wystarczaj¹co wielka,
by zawieraĂŚ wszystkie odcienie miÂłoÂści,
ma ona jednak pewien cieĂą tyranii:
marquesa kochaÂła swÂą cĂłrkĂŞ nie dla niej, lecz dla siebie samej.
Thornton Wilder

[@Âżmijka]

Krytyczna postawa wobec bliÂźnich
nie tylko nie rozwiÂązuje Âżadnych problemĂłw,
ale wrĂŞcz przyczynia siĂŞ do wzrostu wzajemnej nieufnoÂści
i animozji w Âświecie. Richard Carlson:
"Nie zadrĂŞczaj siĂŞ drobiazgami"

[@Âżmijka]

Maj¹tek ruchomy i w³asnoœÌ nieruchoma.
JeÂżeli Âżycie obeszÂło siĂŞ z kimÂś prawdziwie po zbĂłjecku i odjĂŞÂło mu z czci,
przyjació³, zwolenników, zdrowia, maj¹tku, co tylko odj¹Ì mog³o,
to w nastĂŞpstwie odkrywa on moÂże,
kiedy minie pierwszy wstrzÂąs, iÂż jest bogatszy niÂż pierwej.
Albowiem dopiero wtedy wie siĂŞ,
co nale¿y do nas tak, i¿ ¿adna d³où zbójecka tkn¹Ì tego nie zdo³a:
a z grabie¿y i zamêtu wyjœÌ mo¿na wynios³oœci¹ wielkiego obszarnika.
Aforyzmy
F. Nietsche

[@Âżmijka]

PrawdziwÂą tragediÂą dla czÂłowieka
najczêœciej nie jest niemo¿noœÌ dopiêcia celu, ale rozczarowanie,
którego doznaje po osi¹gniêciu tego, czego pragn¹³.
Dlatego byĂŚ mÂądrym Âżyciowo to znaczy taki wybĂłr celĂłw,
aby nie utraciÂły one swojej wartoÂści, z chwilÂą gdy zostaÂły osiÂągniĂŞte
StanisÂław Czosnowski

[@Âżmijka]

Jak wielki spokĂłj zyskuje ten, kto nie baczy na to,
co bliÂźni mĂłwi, czyni lub myÂśli,
ale na to tylko, co sam robi, by byÂło sprawiedliwie i zboÂżnie.
Wszystko bowiem, cokolwiek czyniĂŞ sam, czy z pomocÂą obcÂą,
powinno jeden tylko cel mieÌ na oku: po¿ytek i korzyœÌ spo³eczn¹.
Marek Aureliusz
(Marcus Aurelius Antoninus, 121 - 180)

[@Âżmijka]

Nic na Âświecie nie zastÂąpi wytrwaÂłoÂści.
Nie zastÂąpi jej talent - nie ma nic powszechniejszego niÂż ludzie utalentowani,
 ktĂłrzy nie odnoszÂą sukcesĂłw.
Nie uczyni niczego sam geniusz - nie nagradzany geniusz to juÂż prawie przysÂłowie.
Nie uczyni niczego teÂż samo wyksztaÂłcenie - Âświat jest peÂłen ludzi wyksztaÂłconych o ktĂłrych zapomniano.
Tylko wytrwa³oœÌ i determinacja s¹ wszechmocne.
Calvin Coolidge

[@Âżmijka]

Uwa¿a³ mi³oœÌ za rodzaj okrutnej choroby,
przez któr¹ wybrani musz¹ przejœÌ w póŸnej m³odoœci
i z ktĂłrej powstajÂą bladzi i osÂłabieni,
ale przygotowani juÂż do spraw Âżycia.
UwaÂżaÂł, Âże owi ozdrowieĂący po prostu
w ¿aden sposób nie mog¹ pope³niÌ pewnych b³êdów.
Niestety, nie znaczy to, ¿e nie pope³niaj¹ b³êdów innego rodzaju,
ale przynajmniej (sÂądzÂąc z licznych przykÂładĂłw)
juÂż dobrze rozumiejÂą caÂły bieg Âżycia i
nigdy juÂż nie spojrzÂą na jakÂąkolwiek istotĂŞ ludzkÂą,
od ksiêcia do s³u¿¹cego,
]jak na obiekt czysto mechaniczny.
Thornton Wilder

[@Âżmijka]

KaÂżdy, kto byÂł zakochany, wie,
¿e namiêtnoœÌ jest najsilniejsza, a po¿¹danie najs³absze,
gdy przedmiot miÂłoÂści jest nieobecny;
i odwrotnie - gdy osoba ukochana jest przy nas.
Samuel Taylor Coleridge
(1772-1834)

[@Âżmijka]

Nigdy nie jest za póŸno, aby siê pojednaÌ,
nigdy nie jest za póŸno, na to, aby pokochaÌ,
nigdy tak¿e nie jest za póŸno,
aby byĂŚ szczĂŞÂśliwym.
P. Bosmans

[@Âżmijka]

(. . . )Oto nasz prawdziwy stan;
oto co nas czyni niezdolnymi i do wiedzy pewnej,
i do zupeÂłnej niewiedzy.
ÂŻeglujemy po szerokim przestworzu,
wci¹¿ niepewni i chwiejni,
popychani od jednego do drugiego kraĂąca.
Czegokolwiek chcielibyÂście siĂŞ uczepiĂŚ,
wraz chwieje siĂŞ to i oddala;
a jeœli pod¹¿amy za tym, wymyka siê,
wyÂślizguje siĂŞ i wiekuiÂście ulata.
Jest to stan naturalny,
najbardziej wszelako przeciwny naszym skÂłonnoÂściom;
pa³amy aby zbudowaÌ na niej wie¿ê wznosz¹c¹ siê w nieskoùczonoœÌ;
ale caÂły fundament trzaska
i ziemia rozwiera siĂŞ otchÂłaniÂą.
Blaise Pascal

[@Âżmijka]

Dla jednych
Âżycie zaczyna siĂŞ po czterdziestce,
dla innych
dopiero po setce.
Wilhelm Lenz

[@Âżmijka]

W pewnym sensie ka¿dy cz³owiek skazany jest na samotnoœÌ,
przynajmniej do jakiegoÂś stopnia.
Mogê byÌ otoczony t³umem przyjació³,
a jednak sÂą we mnie sprawy,
ktĂłrych nie rozumie absolutnie nikt.
Nikt nie potrafi dotrzeĂŚ do rdzenia duszy drugiego czÂłowieka.
I kaÂżdy czÂłowiek posiada w swej duszy pewne zakÂątki,
pewne rezerwaty,
ktĂłrych nie przekroczy nawet najbliÂższy przyjaciel.
Po prostu nie rozumie wszystkich moich spraw,
a i ja nie umiem wszystkich spraw wypowiedzieĂŚ i wyjaÂśniĂŚ.
Tadeusz OlszaĂąski

[@Âżmijka]

KaÂżdy na nas nosi dwie sakwy:
jednÂą z przodu, drugÂą z tyÂłu.
Do tej z przodu. sk³adamy b³êdy innych,
do tej z tyÂłu nasze wÂłasne
i dlatego ich nie zauwaÂżamy.
Ezop

[@Âżmijka]

Przypadek jest nie tylko wypadkowÂą nieobliczalnych,
waÂżnych siÂł ÂżyjÂących poza czÂłowiekiem,
on takÂże ÂściÂąga dookoÂła siebie siÂły tkwiÂące w samym czÂłowieku,
staje siĂŞ odczynnikiem natury ludzkiej
i demaskuje jÂą lub apoteozuje.
Karol Irzykowski

[@Âżmijka]

Ma³¿eùstwo to bardzo sprawiedliwe urz¹dzenie:
Âżona musi codziennie gotowaĂŚ,
m¹¿ musi codziennie jeœÌ.
Alberto Sordi