Indrasil

[Junotka]

=> Dorka
Ja tez swego czasu zapisywalam plany na najblizszy czas. I nigdy nie bylam w stanie wszystkiego zrealizowac. Jaki byl efekt? Ze bylam wiecznie niezadowolona z siebie, sfrustrowana. Krytykowalam siebie, ze do niczego sie nie nadaje, nawet nie potrafie zrobic tego, co sama sobie zaplanuje!

No wiec przestalam planowac ;-))
Nie znaczy to, ze niczego nie robie, albo ze zapominam. Mam teraz wiecej zaufania do samej siebie. To co musze zrobic to robie w miare od razu, zeby miec z glowy, a to co chce zrobic, robie wtedy gdy przyjdzie mi na to ochota. Nie ma sensu sie do niczego zmuszac. A juz zwlaszcza gdy intuicja mowi Ci, ze nie.
Jesli nie, to nie. Intuicja ma zawsze racje.

No wiem, wiem. Nie zawsze tak sie da. Czasem tak bardzo ale to bardzo nie chce mi sie rano wstac i isc do pracy, ale trzeba. Trudno. Ale wtedy obiecuje sobie, ze jak zrobie to co powinnam, to w domu dam sobie za to nagrode ;-) I juz zycie ani praca nie sa takie bolesne. ;-)
A sposobow nagradzania samej siebie mam cala dluga liste.. ;-)))

[dorka699]

Fakt niczego nie powinno siê robiÌ na si³e ,wystarcz¹ nam codzienne obowi¹zki ,praca dom.Z tego wynika ¿e muszê nad tym popracowaÌ .Ale w okresie separacji d³ugo nie mog³am dojœÌ do siebie i przyjaciel mi pomóg³ zrozumieÌ co robie Ÿle ,zawsze ¿y³am dla innych robi³am wszystko ¿eby byli szczêœliwi zapominaj¹c o sobie .Od jakiegoœ czasu to siê zmieni³o nadal na pierwszym miejscu jest moja rodzina ale obecnie nie zapominam o sobie samej.I moje ¿ycie nabiera nowych wartoœci i "barw".

[@Âżmijka]

     Ja notujĂŞ to co wokó³ mnie siĂŞ dzieje, jak to napisaÂła Junotka: "TU I TERAZ". Wracam do zapisĂłw, w ktĂłrych wczeÂśniejsze przemyÂślenia potrafiÂą mnie czasem naprawdĂŞ rozÂśmieszyĂŚ. DziaÂłania okazujÂące siĂŞ b³êdnymi, moja pamiĂŞĂŚ zapewne szybko by usunĂŞÂła, jednak zapis w dzienniku pozwala na dokÂładnÂą analizĂŞ tego, co miaÂło wpÂływ na takÂą a nie innÂą decyzjĂŞ. ZdajĂŞ sobie sprawĂŞ, Âże jest o wiele korzystniej uczyĂŚ siĂŞ na cudzych b³êdach, jednak nie zawsze mam taka moÂżliwoœÌ.
     Piszesz Dorko o przyjacielu, ktĂłry CiĂŞ wsparÂł i pozwoliÂł Tobie spojrzeĂŚ na samÂą siebie innymi oczyma, myÂślĂŞ, Âże to wspaniale mieĂŚ przy sobie kogoÂś, kto potrafi tak na nas wpÂłyn¹Ì, a juÂż cudownie jest, gdy sami umiemy sÂłuchaĂŚ o sobie tego, co w nas jest nie do koĂąca dopracowane. Wszak doskonalimy siĂŞ przez caÂłe Âżycie.
     Przekonaj mnie proszĂŞ Junotko, Âże sÂłowo ma moc sprawczÂą.
Czasami ludzie mówi¹: "Nie przejmuj siê, bêdzie dobrze", sama równie¿ karmiê siê takimi sformu³owaniami, jednak rzeczywistoœÌ jest ca³kiem inna. Wielu modli siê o pomoc, nie myœl¹ o niczym innym jak tylko o tym, by np. wyzdrowieÌ i... I sama wiesz jakie to czêsto przynosi rezultaty. "Jestem zdrowy!"- to radosne s³owa, które tysi¹ce razy powtarzane w celu osi¹gniêcia mocy sprawczej, nagle rozbijaj¹ siê o wyniki laboratoryjne, które czêsto odbieraj¹ nam nadziejê. Co zaburza taki przekaz, tak wielkie pragnienie spe³nienia? "Mówisz i masz" pragnê³abym, by tak w³aœnie by³o, jednak chyba trudno jest mi pogodziÌ siê z przemianami, na które nie mam wp³ywu. To jeden z wielu dziesi¹tek punktów nad którymi powinnam popracowaÌ.

[Junotka]

Ja bym raczej powiedzia³a "przejmuj siê, bêdzie dobrze, przecie¿ wci¹¿ ¿yjesz i jesteœ œwiadoma"

Jeœli chodzi o ró¿nego rodzaju cudowne uleczenia przyznam, ¿e sama nie do koùca wiem, co o tym myœleÌ. Nie wierzê, ¿eby np ktoœ, kto w wypadku pogruchota³ sobie koœci móg³ posk³adaÌ siê sam do kupy za pomoc¹ tylko i wy³¹cznie pozytywnego myœlenia. Tak samo z Huntingtonem, miopatiami, stwardnieniem rozsianym, zespo³em Downa - chorobami o pod³o¿u genetycznym, albo jakimœ innym zaburzeniu organicznym. Si³¹ woli mutacji nie naprawimy, nie odbudujemy zniszczonego organu. Jeszcze nie s³ysza³am by ktoœ siê sam wykaraska³ z ogólnoustrojowego zaka¿enia bakteriami czy grzybami. No to skoro nie wszystko, ale pewne rzeczy da siê wyleczyÌ, to wychodzi, ¿e jest jakiœ podzia³, jakaœ ró¿nica.

Okazuje siê, ¿e nie wszystko co wygl¹da jak choroba, jest ni¹ faktycznie. Tzn s¹ prawdziwe choroby i s¹ choroby urojone. Prawdziwe choroby mo¿na wyleczyÌ tylko szpitalnie, urojone choroby mo¿na wyleczyÌ tylko terapi¹ psychologiczn¹. To jest naprawdê niesamowite, co potrafi zrobiÌ nasz w³asny mózg z naszym w³asnym cia³em, zupe³nie poza nasz¹ œwiadomoœci¹. G³uchota, œlepota, dusznoœci, guzy, migreny, utrata przytomnoœci, epileptyczne ataki, j¹trz¹ce siê rany, wysypki, opuchlizny, funkcjonalne uszkodzenia przeró¿nych organów, wysokie ciœnienie, niskie ciœnienie, cholesterol, cukrzyca; parali¿e ró¿nego rodzaju - nie ma ¿adnego uszkodzenia ani nerwów ani miêœni, nic, a mimo to np. ramiê zwisa bezw³adnie, nie reaguje na poparzenie, zimno, k³ucie ig³¹, szok elektryczny.

Przyk³ad jednego z pierwszych eksperymentów udowadniaj¹cych dzia³anie placebo - kobieta ma sparali¿owane obie nogi. Mo¿na je nacinaÌ, przypalaÌ, k³uÌ, uderzaÌ, szczypaÌ, wykrêcaÌ i nic - nie czuje ¿adnego bólu; a¿ tak oszukiwaÌ nie mo¿na. Lekarz mówi jej, ¿e ma w strzykawce nowe lekarstwo, które mo¿e przywróciÌ jej w³adzê w nogach w ci¹gu minuty, ale te¿ mo¿e j¹ zabiÌ w ci¹gu tygodnia. Ryzyko jest ogromne, lek jest niebezpieczny i nie dokoùca przebadany. Parali¿ do koùca ¿ycia albo œmierÌ? Czy chce podj¹Ì ryzyko? Kobieta dr¿y ze strachu, ale siê zgadza. Dostaje zastrzyk i co? Po minucie parali¿ 'cudownie' znika!! Nagle mo¿e ruszaÌ nogami jakby nigdy nic siê nie sta³o! Co by³o w strzykawce? Zwyk³a woda. (J.Pollak, Wiedeù, koniec XIXw).
Ten pseudo-paraliÂż byÂł wynikiem neurozy, histerii, czy jakkolwiek to nazwaĂŚ. JakieÂś bardzo bolesne wydarzenie, szok, cierpienie, trauma, zrodziÂło niesamowite napiĂŞcie psychiczne, z ktĂłrym umysÂł nie potrafiÂł sobie juÂż poradziĂŚ, wiĂŞc uzewnĂŞtrzniÂł je w postaci choroby. OczywiÂście wszystko siĂŞ odbywa poza ÂświadomoÂściÂą! Sam pacjent nie potrafi skojarzyĂŚ danego przeÂżycia z chorobÂą. Nie oszukuje, faktycznie jest sparaliÂżowany. I Âżadna konwencjonalna terapia tutaj nie pomoÂże.

Takich przykÂładĂłw 'nieuleczalnych chorĂłb' i ich 'cudownych uleczeĂą' jest caÂłe mnĂłstwo.
W obecnych czasach, gdy lekarze nie mog¹ poœwiêciÌ ka¿demu pacjentowi odpowiednio du¿o czasu i uwagi, nie zawsze mo¿na odró¿niÌ prawdziw¹ chorobê od tej neurotycznej. Dlatego nawet lekarze s¹ zaskoczeni, gdy pacjent wystraszony ryzykiem œmierci, nagle cudownie zdrowieje i ucieka spod skalpela.

Niestety innych, prawdziwych chorĂłb w ten sposĂłb wyleczyĂŚ siĂŞ nie da.

[Indrasil]

Dawno mnie tutaj nie byÂło widaĂŚ i widzĂŞ, Âże dyskusja siĂŞ rozwinĂŞÂła  .

Aby jeszcze bardziej "rozkrĂŞciĂŚ" temat dzisiaj przytoczĂŞ podstawowe zasady huny... mam nadzieje, Âże po zastanowieniu i analizie tego co napiszĂŞ dojdziecie do wnioskĂłw, ktĂłre Wam uÂłatwiÂą Âżycie... Nie bĂŞdĂŞ siĂŞ staraÂł nikogo do tego przekonywaĂŚ na siÂłe ale myÂślĂŞ, Âże wiecie na czym polega zasada forum  . Na razie nie bĂŞdĂŞ rozwijaÂł tych zasad - poczekam na to w jaki sposĂłb je sami zrozumiecie. MoÂże to troche przewrotne ale ma pewne uzasadnienie - liczy siĂŞ teÂż droga a nie tylko sam cel... KaÂżda droga nas doprowadzi do celu ale najlepiej ta najskuteczniejsza.

A oto g³ówne zasady huny:

1. ÂŚwiat jest tym, czym myÂślisz, Âże jest.
2. Nie ma Âżadnych ograniczeĂą.
3. Energia pod¹¿a za uwag¹.
4. Teraz jest chwila mocy. (nie mogĂŞ siĂŞ powstrzymaĂŚ od maÂłego komentarza - "Tu i Teraz")
5. Mi³oœÌ jest po to aby przynosi³a szczêœcie.
6. CaÂła moc pochodzi z wnĂŞtrza.
7. EfektywnoœÌ jest miar¹ prawdy. (i jeszcze jeden malutki komentarz - "Droga")

To siedem g³ównych zasad huny, ktore w/g mnie w ¿yciu maj¹ wielkie znaczenie. To nie religia ale raczej system filozoficzny, który od wieków nie straci³ na wartoœci, gdy¿ brak w nim tzw. "czynnika ludzkiego" - a dok³adniej ca³ej tej "obudowy" jak¹ nios¹ ze sob¹ religie. Od wieków by³o to przekazywane ustn¹ tradycj¹ a nad tym w³aœnie czuwali "kahuni" - stra¿nicy wiedzy. Tak naprawdê u podstaw wiêkszoœci religii le¿y w³aœnie huna, gdyby nie te "obudowy" wiele istnieù ludzkich nie zginê³oby w wyniku wojen religijnych w myœl idei "moja religia jest najlepsza"... Teraz w XXI wieku do g³osu zaczynaj¹ dochodziÌ ró¿ne systemy wartoœci... odnawiane s¹ stare religie, powstaj¹ nowe - ale podstawowe wartoœci zawsze zostaj¹ niezmienne. Era New Age wnios³a wiele zmian i dziêki temu mamy mo¿liwoœÌ wyboru w³asnej drogi - czyli tej, która nas doprowadzi do celu jaki sobie wyznaczymy.

"MoÂżesz dodaĂŚ hunĂŞ do wszystkiego tego co wiesz, lub dodaĂŚ wszystko to co wiesz do huny. To bez znaczenia. Jedyne, co siĂŞ liczy to to, Âże nadszedÂł  czas, aby ludzie odkryli do czego naprawdĂŞ sÂą zdolni". Serge Kahili King.

Kiedy wprowadzi siĂŞ we wÂłasne Âżycie idee huny trzeba pamiĂŞtaĂŚ o esencji tej filozofii Âżycia, ktĂłra oparta jest na wydawaÂłoby siĂŞ prostych reguÂłach:
"bÂłogosÂław chwilĂŞ obecnÂą", "ufaj sobie" i "oczekuj najlepszego".

Nie wymagam ¿ebyœcie siê ze mn¹ zgadzali co do tego co napisa³em ale zastanówcie siê ile z tego jest potencjalnych korzyœci, które ka¿demu siê nale¿¹ bez ¿adnych zastrze¿eù. To nie jest indokrynacja tylko wolne forum. Zastanówcie siê jak móg³by wygl¹daÌ œwiat, którym nie by³oby rywalizacji i walki o wszystko, bo ka¿dy móg³by byÌ wolny i szczêœliwy... To nie utopia... Indrasil

[Junotka]

No popatrz popatrz
filozofia buddyzmu jest bardzo podobna ;-)
Kolejny przykÂład na to, Âże coÂś w takim podejÂściu musi byĂŚ

-Buddyzm tÂłumaczy siĂŞ jako "jakimi rzeczy sÂą"
-nie ma odrĂŞbnego 'Ja' ktĂłry pojmuje Âświat - przedmiot, podmiot i samo dziaÂłanie sÂą jednoÂściÂą
-"tu i teraz" jest jedynÂą prawdÂą
-wszystko siĂŞ zmienia, przeksztaÂłca, przychodzi i odchodzi, nic nie trwa wiecznie,
- umys³ jest nieustraszony, radosny, wspó³czuj¹cy
- kaÂżde dziaÂłanie przynosi skutki,

[Pan M]

A moja filozofia jest taka:
Rozwijać się cały czas.
Robić swoje i nie przeszkadzać innym w robieniu tego "co ich"...

[Indrasil]

A moja filozofia jest taka:
RozwijaĂŚ siĂŞ caÂły czas.
RobiĂŚ swoje i nie przeszkadzaĂŚ innym w robieniu tego "co ich"...

Masz racjĂŞ. Gdyby kaÂżdy miaÂł takie podejÂście to Âżycie byÂłoby duÂżo Âłatwiejsze... moÂże jeszcze wszyscy tego kiedyÂś doÂświadczymy? Kto wie jakie jeszcze niespodzianki przed nami . Indrasil

[alicja]

Witam i pozdrawiam!!!MyÂślĂŞ,Âże mĂłwisz i masz ma wtedy sens,kiedy staramy siĂŞ tworzyĂŚ rzeczywistoœÌ,naszÂą przyszÂłoœÌ,ktĂłra zaleÂży od nas samych.Ale niestety musimy zaakceptowaĂŚ takÂże to,co nie zaleÂży od nas,czego ÂżadnÂą si³¹ nie moÂżemy zmieniĂŚ i trzeba siĂŞ pogodziĂŚ z losem.TwĂłrzmy wiĂŞc to,na co mamy wpÂływ,ale nie porywajmy siĂŞ przeciw Âświatu,ktĂłry teÂż ma swoje okreÂślone zasady i porzÂądek,bo to co dla nas jest porzÂądkiem dla innych moÂże byĂŚ chaosem nie do przyjĂŞcia.MĂłwisz i masz to piĂŞkne hasÂło,ale nie zawsze Âżycie jest takie ró¿owe i czasem to siebie trzeba naginaĂŚ do innych a nie innych do siebie.Czasem na speÂłnienie ÂżyczeĂą wpÂływajÂą nasze Âśrodki finansowe czase nie mamy wpÂływu na nasze zdrowie lub czyj¹œ smierĂŚ albo ludzkie uczucia,ktĂłre sÂą wobec nas inne niÂż byÂśmy chcieli.Czasem nie warto zmieniaĂŚ ustalonego porzÂądku.MĂłwisz i masz...ale czy tak na pewno bĂŞdzie dobrze...dla wszystkich??MĂłwisz i masz ma wtedy sens,kiedy tworzy siĂŞ szczĂŞÂście-wÂłasne,cudze i nie rani siĂŞ przy tym nikogo.MĂłwisz i masz,tak wiele bym chciaÂła ale myÂślĂŞ,Âże dobrze jest tak jak jest teraz.Wolno mi marzyĂŚ i osiÂągaĂŚ swoje cele ale waÂżny jest teÂż drugi czÂłowiek.Czy on chce aby byÂło tak jak ja chcĂŞ...czy siĂŞ zgadza??Nie moÂżna lekcewaÂżyĂŚ poglÂądĂłw innych ludzi tylko po to by okreÂśliĂŚ siebie i swoje pragnienia.To co robimy ma wpÂływ na innych,polecam ostroÂżnoœÌ.Nie tylko sÂłowo ma moc sprawczÂą ale wszystko co robimy!!!Pozdrawiam i ÂżyczĂŞ miÂłego relaksu       ALICJA:)*