KtoÂś, kiedyÂś, gdzieÂś powiedziaÂł, Âże nieszczĂŞÂścia chodzÂą parami, moje kolejny rok dziaÂłajÂąc w piechocie, sunÂą w zwartych szeregach rozdeptujÂąc wszelkie nadzieje na lepsze jutro. Na horyzoncie z dnia na dzieĂą pojawia siĂŞ coraz to wiĂŞcej problemĂłw, zaczynam siĂŞ zastanawiaĂŚ, czy aby ktoÂś z zewnÂątrz nie rozporzÂądza mym losem...
Dlaczego mam tak nik³y wp³yw na to co wokó³ mnie siê dzieje?

WiĂŞcej optymizmu @Âżmijko! :)

Ja rĂłwnieÂż zauwaÂżyÂłem Âże jak czÂłowiekowi coÂś nie idzie to juÂż na maksa
Jak coœ sie spier... to za tym idzie lawina innych nieszczêœÌ :/
niestety :( bywa ale zawsze w koĂącu nadchodzi dzieĂą w ktĂłrym sie zaczyna ukÂładaĂŚ ;)

    WyczekujĂŞ na ten dzieĂą z niecierpliwoÂściÂą....

Czesc,
racja, po pierwsze wiecej optymizmu!
(hehe, i to mowie ja, ktorej od kilku miesiecy wszystko sie wali.. Latwo radzic komus innemu).

To chyba jest tak: zwykle jestesmy w jako takiej rownowadze - w codziennym zyciu zdarzaja sie przeciez rozne przypadki i dobre i zle i one sie jakos kompensuja, czasem nawet tych dobrych jest ciut wiecej - wtedy jestesmy nawet szczesliwi. A czasem sie zdarza, ze ilosc tych zlych rzeczy przewaza, najpierw tylko troche, a gdy nie ma odpowiednio duzej dawki pozytywnej energii, nie ma nic co to zrekompensuje - spadamy z wahadla i zaczynamy zjezdzac po rowni pochylej, ze stalym przyspieszeniem.
Wtedy zadne male pozytywne radosne wydarzenia nie sa w stanie przywrocic nas do poziomu, bo jest ich zbyt malo, sa zbyt male, nie maja odpowiednio duzej mocy. Wiec nas nie ciesza, wiec nie zauwazamy ich, a czasem wrecz draznia. Natomiast wszystko co zle - daje nam dodatkowego kopa w dol, przyspiesza nasza szatanska rozpaczliwa jazde... A to odczuwamy natychmiast i bardzo silnie.

Z doswiadczenia wiem, ze jedyne co w takim wypadku pomaga - to zyczliwy czlowiek, przyjaciel.
Samej sobie pomoc sie nie da.
Ktos kto szczerze nas wyslucha, kto naprawde szczerze chce poswiecic nam troche czasu, komu zalezy bysmy wrocili do pionu, pomoze w zrobieniu najprostszej i najglupszej rzeczy, ktora dla zdolowanego jest ponad jego sily.
Chwala tym, ktorzy maja takich dobrych ludzi kolo siebie!

Gorzej, gdy zyczliwej osoby nie ma w ogole, albo gdy jest juz tak zle, ze nawet przyjaciel nie pomoze. Bo musialby naprawde duzo poswiecic, a przeciez to nie w jego interesie. Jemu tez bilans powinien wyjsc minimum na zero. Nikomu sie nie chce angazowac w przegrane sprawy, inwestowac w bankrutujaca firme, o ile sam czegos nie otrzymaw zamian.

Ja juz sie tak rozpedzilam w tej mojej jezdzie w dol, ze to wrecz smieszne sie staje.
Wczoraj przeczytalam takie smieszne zdanie "Jestes nieszczesliwy - rozpocznij walke ze soba: doluj sie jeszcze bardziej, poniewieraj, atakuj, uderzaj, naparzaj siebie po gebie, po glowie i po sercu do nieprzytomnosci, a potem siadz i ciesz sie ze zwyciestwa..."
hehe to ja wlasnie jestem juz na tym etapie..
hehe

Ech sam nie wiem co mam dopisaĂŚ, juÂż chyba wszystko zostaÂło powiedziane..dodam tylko, Âże ja w nadmiarze zÂłych bodÂźcĂłw zaczynam niemalÂże automatycznie ignorowaĂŚ wiele rzeczy, prĂłbujÂąc sie chroniĂŚ w ten sposĂłb...
Ps. Junotko zawsze bardzo chĂŞtnie czytam Twoje posty, peÂłne rozwagi i dojrzaÂłoÂści.

A wiecie co..?
ciekawa rzecz sie stala...
Jak tak mnie wszystkie te nieszczescia przygniataly jedno po drugim, jak siedzialam w tym szalonym wagoniku, trzepotana na prawo i lewo, nagle zatrzymalam sie z hukiem - oto dojechalam na sam dol.

A tam - cisza, spokoj.
Usiadlam sobie wygodnie. Popatrzylam dookola. Zrozumialam - nie mam nic. Nie moge wiec niczego stracic.
Odprezylam sie.
Po co wiec skakac do gory, czepiac sie zebami i pazurami nie wiadomo czego, po co byc na powierzchni - tam jest taki tlok, halas, chaos, przepychanki, krzyki, szamotanina, wyrywanie sobie wszelkich mozliwych rzeczy, by tylko pozostac na tym wysokim poziomie, albo i wspiac sie jeszcze wyzej.
Po co mi to?
Tu, na moim prywatnym dole mam cala przestrzen wszechswiata tylko dla siebie.
Nie mam nic wiecej oprocz tej przestrzeni.
I niczego wiecej nie potrzebuje.
;-))

No, dobra, potrzebuje czasem wylac z siebie jakies mysli.
I dlatego wdzieczna jestem, ze takie miejsce jak to istnieje, i ze sa ludzie, ktorzy choc troche to rozumieja!
Fajnie ze jestescie!
;-))

Dlaczego kochaj±cy BOG pozwala na tyle cierpienia??Pozdrawiam Was ludziki i wspieram mocno,choæ samej czasem chce mi siê wyæ z rozpaczy.Jestem uparta,dlatego ci±gnê do przodu ,chocia¿ nieszczê¶cia mnie przygniataj±.Jestem z WAMI ca³ym sercem ludziki,USZKA do GÓRY!!!Pozdro.ALICJA :o

Wydaje mi siĂŞ ,Âże tak naprawde kÂłopoty nieszczĂŞÂścia to prĂłba naszej wiary.Ale prawdÂą jest teÂż Âże to jak Âżyjemy i jak siĂŞ zachowujemy takie mamy Âżycie ,wszystko zaleÂży od nas samych.Od naszego nastawienia.

Podobno nic nie dzieje siê bez przyczyny. Zawsze jest jakieœ logiczne wyt³umaczenie tego co wokó³ Nas siê dzieje...
Dzisiejszy dzieù jest kontynuacj¹ z³ego okresu w moim ¿yciu. Nie bêdê ju¿ opisywa³ co by³o.. W koùcu uda³o mi siê zamkn¹Ì ten rozdzia³ raz na zawsze. Jestem dumny z siebie, ¿e potrafi³em to uczyniÌ.
Ale dlaczego dzisiaj miaÂłem stÂłuczkĂŞ w mieÂście...  dlaczego dÂługo wyczekiwana rozmowa z kimÂś, kogo poznaÂłem i liczyÂłem na uÂśmiech losu skoĂączyÂła siĂŞ niepowodzeniem?
Dlaczego te dwa bardzo dla mnie przykre zdarzenia staÂły siĂŞ w jednym dniu. Dniu, ktĂłry niczego zÂłego nie zapowiadaÂł?
MoÂże niebawem otrzymam odpowiedÂź.
W koĂącu nic nie dzieje siĂŞ bez przyczyny...

Witaj Andy

(http://tbn2.google.com/images?q=tbn:uBAyg7bSVUxoDM:http://magia.onet.pl/_i/obrazki/koniczyna.jpg) Nie potrafiê Tobie odpowiedzieÌ na te pytania... Mogê jedynie przypuszczaÌ, ¿e to w³aœnie by³ Twój z³y dzieù. Pamiêtaj, ¿e mog³o przecie¿ byÌ gorzej... Los uchroni³ Cie przed straszn¹ tragedi¹ na drodze. Rozmowa, o której piszesz, mo¿e powinna odbyÌ siê nie tego dnia i nie o tej godzinie. Czas jest najm¹drzejszym doradc¹...pozwól mu dzia³aÌ i powróÌ do przerwanej rozmowy w bardziej sprzyjaj¹cych okolicznoœciach.
MoÂże to niewÂłaÂściwy moment, nieodpowiednie miejsce, jednak cieszĂŞ siĂŞ Andy, Âże tu jesteÂś...

No jestem tutaj, jestem.
Jeœli naprawdê nic siê nie dzieje bez przyczyny to niebawem powinienem siê dowiedzieÌ dlaczego tak siê sta³o. I chyba ka¿dy z Nas po jakimœ czasie wyci¹ga wnioski i uk³ada sobie te wszystkie nieszczêœcia w jedn¹ ca³oœÌ rozwi¹zuj¹c ³amig³ówkê.

     Do koĂąca nie jestem pewna czy analizowanie nieszczĂŞÂśc i ukÂładanie ich w jednÂą caÂłosĂŚ jest dobrym posunieciem, moÂże naleÂżaÂłoby wÂłaÂśnie zostawiĂŚ je gdzieÂś w przeszÂłoÂści Andy?
Ostatnio przekonywaÂł mnie do tego wyjatkowo interesujÂący czÂłowiek

   Tak...chyba masz racjĂŞ Andy, nic nie dzieje siĂŞ bez przyczyny...czasem staramy siĂŞ zÂłapaĂŚ kilka srok za ogon a czasem nazbyt siĂŞ staramy wychodzÂąc przy tym w przypadku kobiet, na sÂłodkie idiotki. MoÂże rzeczywiÂście naleÂży odstÂąpiĂŚ od traktowania wszystkiego jako nieszczĂŞÂśliwy zbieg okolicznoÂści. Obie strony mogÂą czuĂŚ wtedy bĂłl...